Biografie
De Nederlandse beeldend kunstenaar Johannes Franciscus (Frans) Slot wordt geboren in 1909 in Epe. Hij groeit op in een gezin met tien kinderen, vier broers en zes zussen. Hij doorloopt de lagere school en is op jonge leeftijd al geïnteresseerd in het werk van pottenbakker.
Slot wordt vanaf 1921 als keramist opgeleid door Chris Lanooy. Na zijn opleiding is hij vanaf 1924 werkzaam als medewerker in diens bedrijf. Vanaf dat moment draait hij veel van het door Lanooy gesigneerde werk; net als zijn eerdere leerlingen en medewerkers Cees Sluijter, Jan van Ham en Paul en Maria Hobbel in vroegere jaren in Gouda. Lanooy zelf laat het draaiwerk graag aan hen over omdat het hem minder ligt. Hij concentreert zich liever op het decoreren en het aanbrengen van de glazuren.
Wanneer Lanooy zijn atelier rond 1943 sluit vanwege materiaalgebrek, eindigt de samenwerking met Slot. Slot wordt in datzelfde jaar door de Duitse bezetter verplicht tewerkgesteld. Na de oorlog vestigt hij zich in 1946 als zelfstandig keramist in zijn ouderlijk huis in zijn geboorteplaats Epe.
In juli 1947 vindt de officiële opening plaats van Slots pottenbakkerij aan de Wisselseweg in Epe. Hij trouwt in april 1948 met Lien Houwink-Beijerman, een van de genodigden bij deze opening. In 1951 verhuist de pottenbakkerij naar de Heerderweg omdat de eerdere locatie te klein blijkt te zijn.
In de beginjaren ’50 van de twintigste eeuw reist Slot meerdere keren naar Java in Indonesië. Nieuw opgedane inspiratie daar beïnvloedt zijn werk. Ook impressies van zijn latere reizen vanaf 1958 naar China, Irak en Iran verwerkt hij in zijn keramiek.
Boetseren doet Slot ook; zo maakt hij een bedelaar, een wijsgeer, apen, katten, boeddha’s en een bulldog. Bekend van hem zijn verder de zogenaamde Jacobakannetjes; grauwe, ongeglazuurde, slanke kannetjes met hengsel aan de hals, waarschijnlijk ten onrechte in verband gebracht met Jacoba van Beieren omdat deze kannetjes gevonden zijn in de slotgracht van kasteel Teylingen, waar zij heeft gewoond.
Slot wordt leermeester van een nieuwe generatie keramisten, waaronder Paul Akkerman, Freek Berends, Di Bowler uit de VS, Johan Broekema, Theo Genemans, Laurens Goldewijk, Jan de Graaf, Elizabeth Heinz uit Frankrijk, Ute Jordy uit Duitsland, Nora Kretz, Ben Peterman, Hans van Riessen en Alex van de Wal. Hij geeft tweemaal in de week ’s avonds les aan dienstplichtige militairen in de kazerne van Nunspeet en ’t Harde.
Regelmatig exposeert Slot onder meer in 1953 in Florence waar hij een Diploma d’onore ontvangt. Vanaf 1949 zijn er in Nederland diverse exposities waaronder de permanente tentoonstelling van zijn werk in Delft. In het buitenland exposeert hij behalve in Florence ook in Milaan (1950), Faenza (1950), Düsseldorf (1956), Scarborough (1961), Londen (1963) en in Suriname (1965).
In 1972 stopt hij met zijn werk vanwege reumatische klachten aan zijn handen. Twee jaar later overlijdt hij op 65-jarige leeftijd aan een hartaandoening in zijn woonplaats Epe.
Slot wordt omschreven als een bescheiden, wat introverte man. Vooral zijn draaiwerk wordt bejubeld: elegant en dunwandig. Zijn glazuren zijn veelzijdig en experimenteel. Na zijn vertrek bij Lanooy is hij zich blijven ontwikkelen als kunstpottenbakker.
In 2009 vindt in Epe een overzichtstentoonstelling plaats van zijn werk ter gelegenheid van het feit dat Slot 100 jaar geleden werd geboren. Een door Lotty Lanooy vervaardigd portret van Slot in een gebrandschilderd glas-in-loodraam bevindt zich in de Lanooy lounge bij de raadzaal in het gemeentehuis van Epe.
monogram Frans Slot
Referenties
- M. Singelenberg-Van der Meer. Nederlandse keramiek- en glasmerken 1880-1940. Zevende druk. Uitgeversmaatschappij ANTIEK Lochem bv. Lochem 2007.
- W. van der Wal. Frans Slot; portret van Eper kunstpottenbakker. Jubileumexpositie ter ere van 100e geboortejaar. De Ring Epe 1 juli – 25 september 2009.
- www.capriolus.nl
